Kazimierz Wojciech Chudziński jest niezwykle płodnym autorem. Co raz, spod Jego pióra wychodzą kolejne, pięknie opracowane monografie dotyczące polskich skrzydeł.
Przedstawiam Państwu kolejną monografię pod tytułem "Szybowiec wyczynowy Zefir".
Oto co pisze sam autor.
"W latach 1957-1968 w Polsce wzrosło zapotrzebowanie na szybowiec zawodniczy, wyczynowy w klasy otwartej. Efektem prac Szybowcowych Zakładów Szybowcowych był szybowiec Zefir. Pierwszy egzemplarz SZD-19X Zefir-1 mimo dużego nakładu pracy i wielu nowatorskich rozwiązań okazał się „niewypałem”. Podczas drugiego „podejścia” zmieniono całkowicie koncepcję i powstał na Szybowcowe Mistrzostwa Świata w 1960 roku w Kolonii nowy SZD-19-2 Zefir-2, który okazał się mimo kilku mankamentów udanym szybowcem. Zastosowano w nim nowe rozwiązania konstrukcyjne z półleżącą pozycją pilota, które były później licznie kopiowane przez innych konstruktorów. Tradycyjnie pracowano już nad nowym szybowcem Zefir-3 na kolejne mistrzostwa świat w 1962 roku. Zefir-3 okazał się mimo zbieżnej nazwy zupełnie nową konstrukcją. Mimo starań nie udało się ukończyć prototypów na czas. Projekt został bardzo starannie dopracowany aerodynamicznie, ale prace nad jego budową się przedłużały, co w efekcie doprowadziło do powstania zupełnie nowego szybowca SZD-31 Zefir-4. Niestety w erze laminatu konstrukcja drewniana nie była w stanie z nimi konkurować, mimo to była szczytem osiągnięć szybowców drewnianych na świecie. Był to ostatni szybowiec konstrukcji drewnianej zbudowany w SZD. Pozostałe skrzydła od Zefira-4 po wypadku Mirosława Królikowskiego w Lesznie posłużyły do powstania jedynego egzemplarza szybowca dwuosobowego SZD-40X Halny."
Serdecznie zapraszam do lektury. Książkę można nabyć bezpośrednio u autora.
Comments